tml> کاربر گرامی ســلام : برای شادی روح برادران جوانم(نعمت و مسعود رحیـــم زاده)وخواهر جوان سفر کرده ام سمیه رحیم زاده صلواتی عنایت بفرماtext describing the image شب یلدا

 

يلدا شب عاشقان بيدل است. يلدا شبی است گيسو فروهشته به دامان.

يلدا شب گره زلف يار است.یلدا شب تولد دخترو الهه ی مهر وناز میترا است

.یلدا بیانگر فرهنگ غنی ایران وایرانی است. وبراستی که در شب یلدا

عشق بر قرار است،عشق میان پدر ودختر گیسو بلندش بدان سان که پدر

جشن می گیرد و ولیمه می دهد وبر دستان دختر بوسه می زند و به

داشتن دخترافتخار می کند او را فرشته زمینی می نامد وخدای را سپاس

می گوید
. چه زیبا شبی وچه مبارک خلقتی

يلدا شب ميانه عشق است. شب هاى دراز هجر و حرمان و فراقت به آخر

رسيده و شب هاى كوتاه كام و وصل با سحرگاهان تابناك يگانگى در راه
است. شب اعتماد بر الطاف كارساز است:
به جان دوست كه غم پرده بر شما ندرد
گر اعتماد بر الطاف كارساز كنيد.
يلدا شب عاشق و معشوق است، شب رمز و راز، شب ناز و نياز:

ميان عاشق و معشوق فرق بسيار است
چو يار ناز نمايد شما نياز كنيد.
در اين شب هر كه به عشق نينديشد و از عشق زندگى نگيرد و از زندگى
كام دل نستاند، مرده اى بيش نيست:
هر آن كسى كه در اين حلقه زنده نيست به عشق

بر او نمرده به فتواى من  نماز كنيد

يلدا شب بيداريست، شب دراز مهربانى، شب مهرباوران و مهرياران، شب مهر گستران و مهركاران

میوه اصلی شب یلدا گل آتش است، آتش جاودانه،

آتش خاموشی ناپذیر
عشق، آتش تابناک مهربانی، آتش امید، آتش شوق و

اشتیاق، آتش
شورانگیز وصلت، آتش شفق گونه شفقت، و همه میوه های

برگزیده ؛سفره
یلدا نماد و نشانه آتش است.


موضوعات مرتبط: روایات وداستـــــــان ها
برچسب‌ها: شب یلدا

تاريخ : جمعه 29 آذر 1392 | 17:47 | نویسنده : نبی رحیم زاده |

 

سنگ ناله می‌کند: رود، رود بی‌قرار

کوه گریه می‌کند: آبشار، آبشار!

آه سرد می‌کشد باد، باد داغدار

خاک می‌زند به سر، آسمان سوگوار

سرو از کمر خمید، لاله واژگون دمید

برگ و بار باغ ریخت، سبز سبز در بهار

ذره ذره آب شد، التهاب آفتاب

غرق پیچ ‌و تاب شد، جست‌وجوی جویبار

در لبش ترانه‌ آب، از گدازه‌های درد

در دلش غمی مذاب، صخره صخره کوهوار

از سلاله‌ی سحاب، از تبار آفتاب

آتش زبان او، ذوالفقار آب‌دار

باورم نمی‌شود! کی کسی شنیده ‌است

زیر خاک گم شوند، قله‌های استوار؟

بی‌تو گر دمی زنم، هر دمی هزار غم

روی شانه‌ی دلم، هر غمی هزار بار

هر چه شعر گل کنم،‌ گوشه‌ی جمال تو!

هر چه نثر بشکفم، پیش پای تو نثار!
                                                                                                                                 از: قیصر امین پور

 

قیصر! گرچه این شعرزیبا  را در رثای مرحوم حسینی شاعر وهمکارتان به زیبایی تمام سرودی,لیک این اشعار چون خلعتی نیکویند بر قامت تمامی گلهای نوشکفته ای که درعنفوان زندگی ناباورانه وناگهانی عالم جان عزیزشان گلستان گلهای طاعت وتسلیم گردید و دنیا را به یکباره رها کردند وبسوی محبوب ومعشوق  شتافتند.

                                                                                        یادتان گرامی ومقام ومأوایتان اعلي عليين باد

 

 


موضوعات مرتبط: روایات وداستـــــــان هانگاه هــــا ونظـــــرها(برگزیده هـــا)
برچسب‌ها: کوه گریه میکند آبشار آبشار

تاريخ : شنبه 2 آذر 1392 | 16:43 | نویسنده : نبی رحیم زاده |

.: Weblog Themes By SlideTheme :.