در
ورق پاره های قلبم
از شمامی نویسم ازخودم از احساس پوچی که
هر لحظه مرا تا نبودن ها می برد
هوای حوصله ام ابری
است چشم دلم بارانی
و اشکم برای گریستن
یاد تان آتشی زده بر دلم
که تااستخوان ها می سوزاند ومیشکند
یادتان تمام وجودم را به یغما برده است
مگر می شود دوجوان را دوگل زیبا را در زیر خروارها خاک
مجسم کرد
موضوعات مرتبط: دل نوشتـــــه های منروایات وداستـــــــان هانگاه هــــا ونظـــــرها(برگزیده هـــا)مناسبتهـــــــــــــا
برچسب‌ها: به یاد نعمت وسمیه
تاريخ : یک شنبه 4 آذر 1397 | 11:26 | نویسنده : نبی رحیم زاده |
