من لطافت نسیم،سیپدی سپیده، نستوهی کوه
و صداقت آیینه را در تو می نگرم....مادر،
گلبرگ ها بر دستانت بوسه می زنند؛
دریاها به تو غبطه می خورند؛
بادها نام تو را تا عرش خدا می برند؛و ملکوتیان بر تودرود می فرستند.
خدا بهشتش را به زیر پای تو می بخشد.
تو به راستی شکوه مندترین واژه شگرف آفرینشی.
ميان تمام نداشتن ها دوستت دارم ...
شانس ديدنت را هر روز ندارم ...
ولي دوستت دارم...
وقتي دلم هوايت را ميكند حق شنيدن صدايت را ندارم...
وقت هايي كه روحم درد دارد و ميشكند شانه هايت را براي گريستن كم دارم...
وقت دلتنگي هايم , آغوشت را براي آرام شدن ندارم ...
ولي دوستت دارم ....
آري همه وجودمي ولي هيچ جاي زندگيم ندارمت و ميان تمام ندا شتن ها
باز هم با تمام وجودم د وستت دارم
باتمام نبودن ها دوستت دارم مادرم
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهاروایات وداستـــــــان هامناسبتهـــــــــــــا
برچسب‌ها: سمیه رحیم زاده , مسعود رحیم زاده , نعمت رحیم زاده , نبی رحیم زاده
بهار آمده اما حال زمین خوب نیست
زمین دیگر سرسبز وپر از گل وشکوفه نیست؛ زمین بهاری نیست
هوا این روزها غبار آلود وغمگین است
خدا هم دلش گرفته وبهار دلتنگی میکند
شما نیستین و روزگار ما همه این شکلی است
بهار و این همه دلتنگی!!!؟
نه...
شاید فرشته‌ای فصل‌ها را به اشتباه
ورق زده باشد!
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهامناسبتهـــــــــــــا
برچسب‌ها: مسعود رحیم زاده , سمیه رحیم زاده , نعمت رحیم زاده , بهار ودلتنگی
از کدامین غم بنویسم!از پرواز پاییزی مسعود!یااز زیارت از رضا به قضای سمیه
و یا از قلب به ناحق ایستاده آن مرد خوشقامت و رعنایم در اوج جوانی!
از این همه جور که دست غارتگر تقدیر که تا ابد ما را
از دیدن نور سیمای پر نورشان بی نعمت کرد!
از چه بگویم؛از درد فراق عزیزی که ناباورانه ومظلومانه ما را تا ابد
داغدار ندیدن چهره پاک و معصومش کرد!باشد که تا ابد برای یتیمی ات
برای معصومیتت زار زار گریه کنیم،آری تا هستیم چشمانمان خیس
وداع ناباورانه ات و دلهایمان دردمند و غمبار سفر بی بازگشتت!...
می دانستم؛که تو روزی وداعی مشکین فام داری!
گفتمت دیدار به قیامت...و همانجا از من خواهی پرسید؛
مگر وداع هم رنگ و بو دارد!؟در جوابت مسعودجان خواهم گفت:
چشمان سیاهت را ببند تا دوباره؛روز روشنم سیاه شود...
خون میچکد از دیده در این ماتم بی انتها
نفسی که من میکشم از داغتان!مرگ تدریجی است
داغ دل ما؛از درد فقدان خواهر و برادر گذشت غمنامه ما؛
حالا دیباچه تمام دردمندان عالم است!کاش در آن سپیده دم
که آغاز سفرت بود!تمام مسیر راهت را؛تو ای نوسفرم؛
با اشک و احساس و دعا بیمه میکردم...دیشب با غم سنگینت
خسته و بی رمق و ناامید به خواب رفتم دیدم که در خوابم؛در رثای وهم آلودت
برای غمدیدگان عالم مرثیه می سرایم؛رعنای من؛مسعود من؛
خدا پشت و پناه دستهای عاشقت!بر مزارت نشسته وبا اشک و تکرار و دعا
راه تو راه تر میکنم!چهره معصوم تو؛غمگسار فقدان نعمت بود!
حالا؛درد پرواز تو را ؛با کدامین مرهم درمان کنم؟
چنان بر سر مزارت گریه کردیم؛
با شعرهایم که از درد دسترنج به باد رفته عموی مظلومم
الهام گرفته اند،تا ابد الدهر گریه خواهم کرد
عموی مظلوم رنجدیده ام؛گاه برای جوانیشان گریه میکنم
گاه برای دسترنج برباد رفته تو!...هردو درد دارند
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهادل نوشتـــــه های منمناسبتهـــــــــــــا
برچسب‌ها: مسعود رحیم زاده سمیه رحیم زاده نعمت رحیم زاده از کدامین غم بنویسم
دلم بهانه ميگيرد نبودنت را
هيچ راهي براي سركوبش نيست
نه خاطراتت
نه رويايت
نه يادت
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهامناسبتهـــــــــــــا
برچسب‌ها: نعمت رحیم زاده سمیه رحیم زاده
گفته بودی خانه می سازم ,نگفتی روی آب
گفتی بودی ماندنی هستم , نگفتی توی خواب
گفته بودم من چگونه بودنت را باور کنم!
گفته بودی از دو چشمانم , نگفتی توی قاب
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهاروایات وداستـــــــان هامناسبتهـــــــــــــا
برچسب‌ها: خانه ای روی آب , سمیه رحیم زاده
ماندم من وگریه ی اشعاری که ندیدی
تنهاییِ دل و این آواری که ندیدی
آن روز که دوراز دلِ مامی گُذراندی
دل خونم ازصحنه ی غَمباری که ندیدی
گفتی که تویی یارِمَن و دلخوش آنَم!
پژمُردِگی وحسرتِ دیداری که ندیدی
این شُعله فُروکِش نکند تاتو نباشی
آتش زده ای دلِ بیماری که ندیدی
هر آینه ی اشکم غزل خواندبرایَت
در دیده ی گریانِ بهاری که ندیدی
بیت اله نوریان(ایلیا)
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهانگاه هــــا ونظـــــرها(برگزیده هـــا)مناسبتهـــــــــــــا
برچسب‌ها: دیداری که ندیدی
کاش مادر برای روز مبادای من
کمی از خنده های کودکی ام را
زیر فرشها پنهان می کردی
دلم نزدیک بهار
یک خنده بلند از ته دل می خواهد
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهاروایات وداستـــــــان هانگاه هــــا ونظـــــرها(برگزیده هـــا)
برچسب‌ها: کاش مادر
مَنعَم نکن از گریستن
آنجا که دل می شکند
و خورشیدِ امید رو به خاموشی میرود
مسیرِ اشک چون رودی
که از کوهستان سرچشمه می گیرد
جاری می شود
از آب شد آرزوهایم
اینک که به حکم گردش ایام
وبی وفایی روزگار
باید دنیای فانی را رها نمایم
کالبدم را به تو می سپارم
ای زمین که جز درد برایم ارمغانی نداشتی
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهاروایات وداستـــــــان هامناسبتهـــــــــــــا
برچسب‌ها: سمیه رحیم زاده رهگذر غمناک مسیر اشک
در سایه سار شمع
در تاریکی اتاق
با شمارش عقربه های دلتنگی
انتظاری شوم را رقم می زنم
برای کسی که هرگز نمی آید
ولی عطر یادش
آویز ست از گلوی خشک خاطره ها
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدها
برچسب‌ها: عقربه های دلتنگی
بیداد رفت لاله بر باد رفته را
یا رب خزان چه بود بهار شکفته را
هر لاله ای که از دل این خاکدان دمید
نو کرد داغ ماتم یاران رفته را
استاد شهریار
موضوعات مرتبط: نکتــــــــه ها وپنــــــــــــدهاروایات وداستـــــــان هانگاه هــــا ونظـــــرها(برگزیده هـــا)
برچسب‌ها: بیداد رفت
